Hello India!
Door: Bart en Mandy
05 Maart 2015 | India, Delhi
Het kostte enige moeite (en stress?) om een visum voor India te regelen in Nederland. Drie weken terug is dat na veel papierwerk gelukt en konden we aftellen tot onze reis. De laatste week was er een die het aftellen vanzelf deed gaan. Maar na een goede vlucht, knipogen van Franse officieren en extra toetjes van de stewart kwamen we gisteren om middernacht hier aan; Delhi. Een flinke rij met toeristen en nog een even zo lange rij bij het visum aanvragen. In het vliegtuig hadden we al formulieren gekregen om in te vullen (waaronder een ebola check). Wij lachend om de mensen die terug moesten omdat de aanvragen niet compleet waren. Het lachen verging ons snel omdat bleek dat ook wij onze papieren niet compleet hadden en alsnog een immigratieformulier moesten invullen. Ja idd, al dat papierwerk thuis was nog echt niet genoeg...
En dan een voet buiten het vliegveld; heiig en veel lawaai. Toeters, heel veel toeters van alle tuktuks, auto's en brommers. Bij de vraag aan de taxi of dit normaal was antwoordde hij simpel; yup that's India!
Delhi heeft bijna net zoveel inwoners als ons hele kleine kikkerlandje bij elkaar. Hutje mutje druk dus. Al dekt druk eigenlijk nog niet geheel de lading...
Verkeer is er veel en altijd. 24 uur per dag hoor je toeters, toeters en nog meer toeters. De rijbanen zijn vaak twee breed, maar daar passen met gemak twee auto's, twee tuktuks en een scooter op. Met drie of vier man op één scooter is meer normaal dan uitzondering. Wat bij ons thuis nét niet meer kan, gaat hier prima! Lukt het inhalen niet linksom? Niet rechtsom? Nou dan maar op de tegenliggende baan. Komt daar verkeer? (vaak hutje mutje) dan zoekt iedereen zijn weg wel. Wel altijd vergezeld door het gebruik van de toeter. Al wordt deze ook gebruikt bij een open straat, wanneer de stoplichten op groen springen en als je gewoon wil laten weten dat je eraan komt. Bij navraag blijkt het een Indian rule te zijn. Wat dat precies inhoudt weet eigenlijk niemand..
Vandaag werden we gewekt met de vraag wanneer we gewekt wilden worden. Nou en bedankt dus. Het ontbijt werd gebracht en 25 min later stond er een man in onze kamer om te vertellen dat wij meegingen. Het was ook niet een vraag maar een verzoek. Naar wat en waar kreeg ik niet geheel duidelijk. Het Engels hier is niet voor iedereen weggelegd. Onder het mom van; nu we er toch zijn gingen we mee in zijn tuktuk. (De hotel eigenaar zei dat t safe was;)) Bij de eerste tempel werden we in een doek gewikkeld om het haar te bedekken. In plaats van dat wij naar een attractie gingen, bleken wij de grootste attractie te zijn. Mensen blijven ons vragen of we op de foto willen met hen erbij. Bizar...
Onze tuktuk bracht ons naar vanalles en liet ons de mooiste bazaars zien. Overal waar je binnenkomt springen mensen (soms wel 10) op en willen je meenemen naar hun stukje. Lampen springen aan en het beste van het beste wordt tevoorschijn gehaald. Een sari en een blouse verder ging ik met een sjaal en doosje kasjmir naar huis. Bart kwam er beter mee weg.
Morgen is het Holi festival in India en Nepal. Een feest van kleur om het einde van de winter en het begin van de lente te vieren. Alles zal dan dicht zijn om op straat met kleurpoeder te feesten. Ook vandaag zie je al kleurrijke mensen. Een nadeel aan dit feest is dat ze ook water gebruiken. Waterballonnen worden gevuld en gegooid. Er is drie keer gemikt op ons. 1 was er raak in Bart's gezicht en het restant in mijn schoot... Zeik en zeik nat dus.
Verder is het wel een cultuurschok hier. Bedelende mensen, iedereen raakt je aan, gehandicapten die alles laten zien, armoede en drukte. Vooral het aanstaren is iets waaraan je moet wennen (of niet??) Vrouwen, maar vooral mannen blijven je aanstaren zonder blikken of blozen.
Vandaag zijn we al 432 foto's en 45 filmpjes rijker van deze bizarre metropool. We zijn benieuwd naar de rest!
Namaste
En dan een voet buiten het vliegveld; heiig en veel lawaai. Toeters, heel veel toeters van alle tuktuks, auto's en brommers. Bij de vraag aan de taxi of dit normaal was antwoordde hij simpel; yup that's India!
Delhi heeft bijna net zoveel inwoners als ons hele kleine kikkerlandje bij elkaar. Hutje mutje druk dus. Al dekt druk eigenlijk nog niet geheel de lading...
Verkeer is er veel en altijd. 24 uur per dag hoor je toeters, toeters en nog meer toeters. De rijbanen zijn vaak twee breed, maar daar passen met gemak twee auto's, twee tuktuks en een scooter op. Met drie of vier man op één scooter is meer normaal dan uitzondering. Wat bij ons thuis nét niet meer kan, gaat hier prima! Lukt het inhalen niet linksom? Niet rechtsom? Nou dan maar op de tegenliggende baan. Komt daar verkeer? (vaak hutje mutje) dan zoekt iedereen zijn weg wel. Wel altijd vergezeld door het gebruik van de toeter. Al wordt deze ook gebruikt bij een open straat, wanneer de stoplichten op groen springen en als je gewoon wil laten weten dat je eraan komt. Bij navraag blijkt het een Indian rule te zijn. Wat dat precies inhoudt weet eigenlijk niemand..
Vandaag werden we gewekt met de vraag wanneer we gewekt wilden worden. Nou en bedankt dus. Het ontbijt werd gebracht en 25 min later stond er een man in onze kamer om te vertellen dat wij meegingen. Het was ook niet een vraag maar een verzoek. Naar wat en waar kreeg ik niet geheel duidelijk. Het Engels hier is niet voor iedereen weggelegd. Onder het mom van; nu we er toch zijn gingen we mee in zijn tuktuk. (De hotel eigenaar zei dat t safe was;)) Bij de eerste tempel werden we in een doek gewikkeld om het haar te bedekken. In plaats van dat wij naar een attractie gingen, bleken wij de grootste attractie te zijn. Mensen blijven ons vragen of we op de foto willen met hen erbij. Bizar...
Onze tuktuk bracht ons naar vanalles en liet ons de mooiste bazaars zien. Overal waar je binnenkomt springen mensen (soms wel 10) op en willen je meenemen naar hun stukje. Lampen springen aan en het beste van het beste wordt tevoorschijn gehaald. Een sari en een blouse verder ging ik met een sjaal en doosje kasjmir naar huis. Bart kwam er beter mee weg.
Morgen is het Holi festival in India en Nepal. Een feest van kleur om het einde van de winter en het begin van de lente te vieren. Alles zal dan dicht zijn om op straat met kleurpoeder te feesten. Ook vandaag zie je al kleurrijke mensen. Een nadeel aan dit feest is dat ze ook water gebruiken. Waterballonnen worden gevuld en gegooid. Er is drie keer gemikt op ons. 1 was er raak in Bart's gezicht en het restant in mijn schoot... Zeik en zeik nat dus.
Verder is het wel een cultuurschok hier. Bedelende mensen, iedereen raakt je aan, gehandicapten die alles laten zien, armoede en drukte. Vooral het aanstaren is iets waaraan je moet wennen (of niet??) Vrouwen, maar vooral mannen blijven je aanstaren zonder blikken of blozen.
Vandaag zijn we al 432 foto's en 45 filmpjes rijker van deze bizarre metropool. We zijn benieuwd naar de rest!
Namaste
-
05 Maart 2015 - 18:33
Hanita:
Hallo kids
In de eerste plaats ben ik vooral blij dat jullie heelhuids zijn aangekomen, maar als ik dat verslag van jullie lees, denk ik dat de vliegreis peanuts is bij wat jullie nog te wachten staat.
Geniet, geniet , geniet en waardeer straks thuis weer wat je daar hebt.
Gr Hanita -
05 Maart 2015 - 19:35
Nicole:
Es hört sich genauso an wie ich Indien kennen gelernt habe. Mit keinem Land vergleichbar das ich bereits bereist habe und soviel Dreck und Armut! Wie Du schon gesagt hast, Kulturschock pur!
Habt ganz viel Spaß trotzdem und genießt die Erfahrung.
LG
Nicole -
05 Maart 2015 - 20:14
Mieke:
Hey Bart & Mandy,
Leuk verslag! Als jullie nu al zoveel foto`s hebben, kun je er nog wel een paar geheugenkaartjes bij kopen ;) Dat worden meerdere foto boeken van deze reis.
Vooral heel veel plezier! En het wordt hier komend weekend maarliefst 14 graden, ja ja!
Liefs, Mieke xx -
05 Maart 2015 - 22:02
Mirjam:
Fijn dat jullie veilig zijn aangekomen,welkom in het hektische en drukke India dan hihi.
Lekker genieten samen en maak vooral veel foto's kijk er straks weer graag naar:-)
Liefs Mirjam -
06 Maart 2015 - 01:24
Pap En Mam:
morgen is het feest van kleur, maar als ik het zo bekijk hebben jullie er vandaag ook al gekleurd opgestaan :) geniet van alles en pas goed op elkaar
xx pap en mam -
06 Maart 2015 - 09:09
Leny:
Dat die ballon jullie net moest raken, mandy toen je jonger was had je ook als eerste natte voeten en nu ook al weer er snel bij dat word een gezellige reis veel plezier gr -
06 Maart 2015 - 09:42
Willeke :
Wat een avontuur! Wat een cultuurshock! Gaaf! Geniet ervan! -
06 Maart 2015 - 12:59
Mieke En Theo:
Leuk verslag, klinkt heel bekend allemaal!! Geniet van het mooie India, het wordt steeds mooier! ! En voor vandaag een happy holy. -
06 Maart 2015 - 15:04
Opa En Oma:
Al veel gezien in even tijd. Mooie foto met sarong. Bart staat er ook mooi op. Geniet ze en tot het volgende verslag -
06 Maart 2015 - 18:19
Femke En Rob:
Het zal zeker wel een cultuurshock zijn!! Maar ook zoveel moois te zien en te beleven!!
Als jullie het net zo goed gaan hebben als ons pa en ma, dan komt het helemaal goed!
We blijven jullie volgen,
Femke en Rob -
06 Maart 2015 - 19:56
Jeanny En Ben:
Mandy en Bart leuk dat wij op de hoogte zijn van jullie reis maar Bart let wel heeeeeeeeel goed op
MANDY -
07 Maart 2015 - 07:11
Lot En Iris:
Super om te horen. Geniet ervan en kijk goed uit. -
07 Maart 2015 - 21:47
Kelly:
hoooi,
leuk om het hele verhaal te lezen in plaats van een paar kreten via de app en losse foto's waar wij zelf iets bij mogen verzinnen;) haha veel plezier! xx Teun en Kelly -
07 Maart 2015 - 23:27
Moniek:
Wat fijn dat jullie een goeie reis hebben gehad. Geniet er samen van, voordat je het weet staan jullie weer op Nederlandse bodem. Heel veel plezier!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
